Όσες είστε πάνω κάτω στην ηλικία μου, θα καταλάβετε γιατί
μόλις είδα αυτό το TAG σκέφτηκα ότι πρέπει να το κάνω!
Εκείνη η δεκαετία ήταν μαγική! Κι όχι απλώς επειδή ήμασταν
παιδιά, αλλά επειδή η παιδική μας ηλικία ήταν ακριβώς αυτό: παιδική ηλικία! Υπήρχαν
γειτονιές και παρέες, τρέχαμε, παίζαμε, «τρώγαμε» γόνατα και χέρια, αλλά το
διασκεδάζαμε! Βέβαια, οκ, ήταν και πιο «ήρεμα» τα πράγματα, δεν υπήρχε
ιδιαίτερη εγκληματικότητα και φόβος… Ή μήπως απλά δεν έφταναν στ’ αφτιά μας;;
Δεν ήμασταν, όπως παρατηρώ τώρα, το κάθε παιδί στον
μικρόκοσμο του με ένα smartphone ή ένα tablet στο
χέρι. Και μη μου πείτε ότι δεν τα είχαμε τότε και γι’αυτό δε συνέβαινε! Διότι
τα περισσότερα τεχνολογικά άλματα τότε συνέβησαν, φέρνοντας μας στο σήμερα (άντε,
οκ και στα 80s, αλλά
έφτασαν Ελλάδα τη δεκαετία του 90!), άρα όλο και κάτι καινούργιο υπήρχε: απλά
το μοιραζόμασταν με την παρέα!
Από ταινία κινουμένων σχεδίων θα έλεγα τη «Μικρή Γοργόνα»,
ειδάλλως σαν ταινία
θυμάμαι πως έβλεπα ευχαρίστως το «Βιβλίο
της Ζούγκλας» με τον Μόγλη
ή αυτό που πλέον φαίνεται τόοοοσο χαζό το «Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά»
Αγαπημένος
τραγουδιστής/ τραγουδίστρια:
Μιχάλης Ρακιντζής ΔΑΓΚΩΤΟ!!!!
Από γυναίκες μάλλον την Καίτη Γαρμπή προτιμούσα,
αν και αν
θυμάστε τα «Λευκώματα» συνήθως γράφαμε τους πάντες! Όσους ξέραμε και δεν
ξέραμε! J
Αγαπημένο γλυκό σνακ:
Koukou Roukou ή Zoom!
Δεν ξέρω αν τα θυμάστε, ήταν και τα δύο γκοφρέτες με γέμιση
κακάο. Η Koukou Roukou είχε και αυτοκόλλητα που μαζεύαμε!
Εδώ, θα αναφέρω κι ένα αλμυρό σνακ και θα καταγγείλω μάλιστα
εκείνους που το κατήργησαν, διότι
ήταν φανταστικό! Τα fofico!
Τα θυμάται καμιά;;
Αγαπημένο παιχνίδι:
Τα της γειτονιάς: Κρυφτό, μήλα, «στρατιωτάκια αμίλητα,
ακούνητα»… Πω-πω τι θυμήθηκα τώρα…
Πολύ μ’ άρεσε το σκοινάκι και το λάστιχο, που παίζαμε σε
κάθε διάλειμμα στο σχολείο!!!
Αααα! Θυμάμαι να παίζουμε “Rouk Zouk”!!! Φοβερό;;;
Αγαπημένο βιβλίο:
Αχ, ποιο να πρωτο-ξεχωρίσω;; Είχα διαβάσει πάρα πολλά και μ’αρεσαν
πολύ τα περισσότερα! Μ’ άρεσε πολύ το «Παραμύθι χωρίς όνομα», «Μιχαήλ Στρογκώφ»,
«Κόμης του Μοντε Κρίστο», «Η μικρή πριγκίπισσα» ενώ ήθελα να διαβάσω κάθε βιβλίο της σειράς «Μυστικοί
7»
Αγαπημένο μαγαζί με
ρούχα
Ε, εντάξει, παιδιά, δεν μπορώ να πω διότι δεν υπήρχαν οι
αλυσίδες όπως τώρα… Ναι, οκ για το τέλος της δεκαετίας μπορώ να πω Zara, αλλά ως εκεί! Εξάλλου,
πιο πριν μου ψώνιζαν η μαμά κι οι αδερφές μου…
Αγαπημένο παιδικό:
Jetsons,
Flintstones
&
Roadrunner-Coyote
Τι έβλεπα όταν γύριζα
από το σχολείο:
Καρουζέλ
και Μικρό σπίτι στο Λιβάδι
Αχ, ωραίες αναμνήσεις…
Περιμένω να ακούσω στα σχόλια τις απαντήσεις σας στο tag, αν δεν έχετε blog ή
κανάλι στο youtube
Φιλάκια,
Πολυ ωραιες απαντησεις!
ReplyDeleteΤι μου θυμισες με το Honey I shrunk the kids...
Εγω εβλεπα συνεχεια το αλλο που μικρυνε τους εαυτους τους :P
Ωραιες εποχες!!
xoxo
Όντως, ήταν υπέροχα τότε!
DeleteΣ' ευχαριστώ! :)
Όμορφο και νοσταλγικό ταγκ!Ανακάλυψα το blog σου στο twitter και μου άρεσε πολύ,οπότε πλέον σ ακολουθώ!Ρίξε μια ματιά στο μπλόγκ μας www.getalocalife.blogspot.gr και στη σελίδα μας στο Facebook www.facebook.com/GETALOCALIFE και ελπίζουμε να μας ακολουθήσεις αν φυσικά το βρεις ενδιαφέρον!!:D
ReplyDeleteΑχ, σ' ευχαριστώ! Είμαι ακόμα στην αρχή, οπότε τα καλά σου λόγια σημαίνουν πολλά! Ακολουθώ, μια που ομολογουμένως αυτό που είδα μου άρεσε! ;)
DeleteΣυμφωνω απολυτα με την εισαγωγη σου χεχε τι ωραιες αναμνησεις!
ReplyDeleteΚαι πολλές και ωραίες! ;)
Delete